De Foetushemel (try-out)

De Foetushemel (try-out)

Schrijver, concept: Simon(e) van Saarloos 
Regie, concept: Ulrike Quade 
Performance: Naomi Grant  

De Foetushemel. Een verhaal over transformatie in een wereld waarin abortus, geweld en leven een nieuwe betekenis krijgen. 

Hoe voelt het om terecht te komen in een andere wereld en erachter te komen dat je op aarde eigenlijk niet thuishoort? Dat je als non-binair persoon van kleur erachter komt dat je als foetus geaborteerd had moeten worden? Dit overkomt Freddie (Naomi Grant). In de voorstelling De Foetushemel twijfelt hen aan diens identiteit en wordt geconfronteerd met de binariteit van het menselijk bestaan; man of vrouw, zwart of wit, links of rechts, pro-life of pro-choice. Hoe zou de wereld eruitzien als we ons loskoppelen van deze dualiteiten ?    

“De foetushemel is een plek waar alle foetussen na hun abortus terecht komen. Waar ze niet zielig zijn, maar oneindig, een soort godinnen.”

In De Foetushemel wordt de kijk op abortus en het beëindigen van leven in een bredere context geplaatst. Het gaat niet alleen om het recht op abortus, maar om het creëren van ruimte voor het bestaan van iedereen, ongeacht hun gender, seksualiteit of geboorterecht. 
De digitale elementen in de voorstelling geven een extra dimensie aan de foetushemel. Door de combinatie van licht, motion capture, VR-avatars, robots en 3D-projecties ontstaat er een hybride werkelijkheid waarin alles mogelijk is. 

Ulrike Quade Company en Simon(e) van Saarloos maakten de voorstelling vanwege wat het 50-jarige jubileum van Roe vs Wade (1973) had moeten zijn, maar de actualiteit haalde hen in.  De wet in Amerika is inmiddels ontbonden. Reden genoeg om de voorstelling hieraan te wijden en het begrip abortus opnieuw te definiëren. Hoe kunnen we onze blik verruimen op het scheppen en beëindigen van leven?

Over het gezelschap/de maker:
Ulrike Quade Company maakt beeldend theater. Onze voorstellingen bestaan uit een unieke samenkomst van spel, dans, muziek, scenografie en literatuur, met als grootste gemene deler het gebruik van poppen en objecten. Deze staan soms in de traditie van het Japanse en Indonesische poppenspel (zoals Bunraku of Wayang), maar net zo graag gebruiken we hyperrealistische poppen (als levensechte kopieën van de spelers) of hightech exemplaren zoals robots of cyborgs. Onze voorstellingen variëren van intieme lunchvoorstellingen tot grootschalige opera’s die in Nederland en daarbuiten worden getoond.