Concept, regie, spel: Nastaran Razawi Khorasani
Muziek: Joost Maaskant | Percussie (Tombak en Daf): Farid Sheek
Hoe dans je als je niet mag dansen?
In Iran is dansen officieel verboden. Sinds de Islamitische Revolutie hebben alle dansgezelschappen er hun deuren moeten sluiten. Veel dansers en choreografen zijn naar het buitenland gevlucht. Degenen die er nog wonen, moeten vindingrijk zijn. Hoe houden zij deze kunstvorm levend? Theatermaker Nastaran Razawi Khorasani presenteert de dansperformance This is not a dance over censuur. Wat mag gezien worden en wat niet? Terwijl muziek en belichting elkaar steeds verder opzwepen, probeert ze haar dansende lichaam te beteugelen.
Tijdens de voorstelling geeft Nastaran het podium aan stemmen van choreografen en dansers die wonen in Iran en de diaspora. Hoe gaan zij om met het dansverbod? Hoe beoefenen zij hun beroep, welk gevaar lopen zij, voor welke vrijheden strijden zij? This is not a dance is een eerbetoon aan het lichaam dat wil bewegen. Een eerbetoon aan de kunst die gemaakt móet worden, in welke vorm dan ook.
Taal
In de voorstelling wordt Farsi gesproken. Er is Nederlandse en Engelse boventiteling.
Een gedeelte van de interviews is niet te horen, maar alleen met boventiteling (Nederlands en Engels) te lezen.
این یک رقص نیست
نسترن رضوی خراسانی و تئاتر روتردام
چگونه می رقصید اگر اجازه رقصیدن ندارید؟
رقص در ایران رسما ممنوع است. از زمان انقلاب اسلامی، همه گروه های رقص مجبور به بستن
درهای خود شدند. بسیاری از رقصندگان و طراحان رقص به خارج از کشور گریخته اند. کسانی که هنوز آنجا زندگی می کنند باید مدبر باشند. چگونه این هنر را زنده نگه می دارند؟ نسترن رضوی خراسانی سازنده و بازیگر تائتر این یک رقص نیست سانسور را به نمایش میگذارد . چه چیزی را
می توان و چه چیزی را نمی توان در صحنه به نمایش گذاشت ؟ در حالی که موسیقی و نور همچنان یکدیگر را تحریک می کنند، او سعی می کند بدن رقصنده خود راکنترل کند.
نسترن در حین اجرا روی صحنه به صدای طراحان رقص و رقصندگان مقیم ایران و مهاجرین میپردازد. آنها با ممنوعیت رقص چگونه برخورد می کنند؟ آنها چگونه کار حرفه ای خود را انجام می دهند، با چه خطراتی روبرو هستند، برای چه آزادی هایی می جنگند؟ این یک رقص نیست، ادای احترام به بدنی است که می خواهد حرکت کند. ادای احترام به هنری که باید ساخته شود، به هر شکلی که باشد.
زبان
زبان اجرا فارسی است همراه با زیرنویس هلندی و انگلیسی.
با تشکر از همه کسانی که می خواهند داستان اورا به اشتراک بگذارند.This show is spoken in Farsi. There are Dutch and English surtitles. Some of the interviews cannot be heard, but can only be read with surtitles (Dutch and English).
Alle programma onderdelen vallen onder onze algemene bezoekersvoorwaarden